“Onderweg naar de roze vlinder van de prinses liepen ze naast elkaar. Het voelde anders dan in de middag, alsof ze elkaar al langer kenden. De vlinder zat te wachten op een brug van de drukke Stamperstraat. De prinses maakte de vlinder los en keek de koning even aan.”
In het tweede deel van de serie de koning en de prinses gaat de auteur verder waar het eerste deel is geëindigd. Enige jaren nadat zijn islamitische vrouw is noverleden, durft hij eindelijk weer naar een nieuwe liefde op zoek te gaan. Dat hij haar heeft gevonden betekent niet dat alles vanzelf gaat. Wat vinden zijn kinderen ervan en lukt het hem om zijn liefde te laten bloeien?
Door het leven als een sprookje te beschouwen komt alles in een andere dimensie te staan. Het biedt de kans om moeilijke thema’s als eenzaamheid, rouw en het opvoeden van pubers vanuit een ander perspectief te beschrijven. Hoe diep je ook bent gevallen, er is altijd een weg terug, uiteindelijk komt het weer goed. Zoals bij meer sprookjes is het verhaal niet ineens verteld, dus kijk uit naar de volgende delen!